Sroka zwyczajna (Pica pica)

Sroka zwyczajna (Pica pica)

Ptak z rodziny krukowatych o czarno-białym (srokatym) upierzeniu. W locie szybko bije skrzydłami, lecz leci stosunkowo powoli. Długość ciała to 43 cm, rozpiętość skrzydeł – 57 cm, skrzydło złożone mierzy 18 do 20 cm, ogon ma 24,5 cm, a waga jest w granicach 155 do 242 g.

Występuje niemal w całej Palearktyce oraz w zachodniej części Ameryki Północnej. Preferuje klimat kontynentalny o wysokich amplitudach temperatur i niskich temperaturach zimowych. W Europie gnieździ się na całym kontynencie, najczęściej obok człowieka. Jest to gatunek politypowy, a status taksonomiczny wielu populacji jest przedmiotem dyskusji.

W Polsce jest liczna, najwyższy zagęszczenia osiąga w regionach o wysokim zaludnieniu i gęstej zabudowie. Unika regionów o wysokiej lesistości i niskim zaludnieniu.

Żywi się owadami, dżdżownicami, nasionami. Niszczy wiele gniazd innych ptaków, wybierając jaja i pisklęta nawet ze skrzynek lęgowych.

Gniazdo buduje wysoko na drzewie lub nisko w gęstym, kolczastym krzewie. W środku wylepione jest gliną i wysłane źdźbłami.

Sroka nie odlatuje na zimę z naszego kraju.

Liczebność krajowej populacji szacuje się na około 350 000 par lęgowych, a trend liczebności ulega wahaniom.

Czy wiesz że…

• sroka wydaje różnorodne okrzyki szak, szak, szakerak?
• gdy buduje gniazdo w krzewie to ma on kształt kuli z otworem wylotowym z boku, gdyż z górnej strony przykryta jest chrustem?
• składa 6 do siedmiu jaj które są jasno zielonkawego lub brązowego koloru z brązowymi plamkami?
• liczne występowanie sroki w miastach Polski zjawiskiem stosunkowo nowym, datującym się od połowy wieku XX?
• gatunek ten ma dużą tolerancję ekologiczną w związku z czym nie przewiduje się zmian w jego zasiedleniu?

Bibliografia:

Kuczyński L., Chylarecki P. 2012. Atlas pospolitych ptaków lęgowych Polski. Rozmieszczenie, wybiórczość siedliskowa, trendy. GIOŚ, Warszawa 

Sokołowski J. 1988. Atlas Ptaki Polski. Wydawnictwo Szkolne i Pedagogiczne 

Przejdź do mapy